bir gel deseniçimdeki magmada pişiyor mor yılların fırtınası bülbül bir gazelin ininde her şafakla hüdaya sözler bir ölüme daha dalmakta ey göynüme ateş düşüren maral attığın kuyuda kör karanlıklar etim liğme liğme senden gayrı akıl avare bir gel desen karanlıklar ışıl olacak bülbül şakıyacak ay gülümseyecek ağaçlar sürgün verecek bir gel desen bana sürsen ayağını bedenime çeksen içine dolaşsam damarlarında koşa coşa sonra sonra bir uyukuya dalsak birlikte hiç uyanmasak |