Düşüncelerin Çoğaldığı Zamandır YalnızlıkDüşüncelerinin çoğaldığı, Umutların kaybolmaya yüz tuttuğu zamandır yalnızlık. Kimi aklına getirsen, Kime ihtiyaç duysan.. Bir sis perdesi girer araya Bir rüzgar eser.. Alıp götürür, Gözünde bir bir canlandırdıklarını... Yere göğe koyamazsın çaresizliğini Derdini anlatmak, Konuşmak istersin.. Kendinden başka kimseleri bulamazsın. Zoruna gider yaşamak. Oysa insansın. Her zaman bir başına kalamazsın. Her gece sevdiklerini düşünsen.. Boşluklarda anıları uçuşur Görüntüleri bir gelir, bir gider.. İçin kararır, Başına ağrılar saplanır Bir tuhaf olursun. Özlem bıçakları saplanıp, çıkar Beyninin bütün hücrelerine.. Onlarca, yüzlerce, belki binlercesine... İçinde çığlıklar çoğalır kimi zaman Göğüs kafesini yırtarcasına... Tutuşup, yanar yüreğin kor ateşlerde. Korktuğun da olur elbet. Sessizce ağladığın da... Düşüncelerinin çoğaldığı, Umutların kaybolmaya yüz tuttuğu zamandır yalnızlık.. Necdet GÖKNİL |
nefes olsa yüzünde yalnızlıgın gölgeleri düşermi gözlerindeki ine
kutlarım şiirdi yanlızlıgın el sürdügü yüreklere