GEÇ OLMADAN
Ölümüne bir sevda yüreğimde
Hasretin sarmış dört bir yanımı! Varlığınla dolu bir bedeni yaşatıyorum Bir başıma. Omuzlarım düşüyor hava karardığında Seni özlemenin yorgunluğuyla. Sokaktayım, Yürüyorum nereye gittiğimi bilmeden Ve ellerim ceplerimde. Zaman zaman seni bekliyorum Evimin bir köşesinde. Aslında her zaman… Ve yüreğim ağzımda! Gün ağarmadan gel diyorum Gel ki ; yeni gelen güne birlikte uyanalım. Geç olmadan gel diyorum. Gel ki ; Bu yüreğe kendinden başka dayan diyen bir güç Kalmadı! KADRİYE ÖZBEK |