Yollarında yürürken sevdanın
Kayıp bir yolcuyum kendi içimde
Düşlerim kayıp,
Yüreğim elimde...
Her parçam savruluyor bir köşeye
Düşlerim yüreğimden de efkarlı.

Hayat düşerken gözlerimin uçurumundan
Son sözlerim düğüm düğüm
Gölgesi kalmış varlığımın yalnız
Hayata miras.

Uğruna ömrümü adadığım yaşamlar
Birer birer koptular ömrümden
Yavaş yavaş çıkıyorum merdivenleri
Kapandı kapılar ağır ağır geçmişten.

Yolun sonu denize varsa
Atsam hayatımı arındırsam orada
Uğruna öldüğüm tüm gerçekleri
Boğsam çığlık çığlığa.

Nefes almasın hiçbir anı
Canlanmasın gözlerimin önünde
Kaklmasın hatıralarım sallanan sandalyeden
Yansın hepsi dökülsün gözlerimden.

Kırık küreksiz bir sandalda bedenim
Yıkıl gözümün önünden EY SEVGİLİ
bağdaş kurup oturma gözbebeklerimde
Bir gözyaşı damlasıyla düşersin oradan
Yıkıl git görmesin gözlerim gözlerini
Uğruna bir daha ölecek
Bir can kalmadı zaten!

Kadriye ÖZBEK