Ne maymun iştahlıyım, yine bıktım herşeyden
Olur olmaz taşların altına uzanmışım
Düşerken birer birer üzerime dikeyden
Sandım ki Niagara, meğer ne sazanmışım !

Göremedim gerçeği, gözlerim ahu şehlâ
Güneş çoktan doğmuş da geceye uyanmışım
Ne aşklar tüketirim ben bu obez iştahla
Az ısınayım derken, taş fırında yanmışım !

Elalem ehl-i keyif ben yılbaşı hindisi
Düşün düşün ot mu var bıçağa dayanmışım
Beyim pay-i tahtında tüzükler efendisi
Bense saçları uzun kokoş bir bayanmışım !

Yorganım kısa gelmiş, ayaklar aşktan ari
Neyime gerek sevda, düşlerdeyim sanmışım
Benden bi menem olmaz, hayır da gelmez gari
Aynı plağı dön dön çalmaktan usanmışım !

Tut elimden sevindir kalbim hemen senindir
Her şeker uzatana çocuk gibi kanmışım
Puslu havada gündüz yerde koskoca bedir
Bir tepsi gönlaç* sanıp yüreğimi banmışım !

Artık deli gönülden çıkıp da gitmeliyim
Ahiretlik sanırken meğerse bir an’mışım
Alfabeden başlayıp beni eğitmeliyim
Kulakları çınlasın, kör şeytanı anmışım !

Dört tekerlekli hayat tıngır mıngır giderken
Ben bagaj mevkiinde yedek tutulanmışım
Rus ruleti hesapta ’Çeyrek şansım var’ derken
Jant üstünde gitse de, hep unutulanmışım !

Battı balık yan gider artık yüzgeçler fora
Çivileme daldığım deryadan üryanmışım
Gönül nasıl dayanır böylesi anafora ?
Hakikate uyuyup düşlere uyanmışım !

Artçı sarsıntıların yüreğimi salladı
Kendim başıma çöktü tarumar talanmışım
Aklım beynime kaçtı tiz fikrim afalladı
’Hep var olayım !’ derken meğer bir yalanmışım !


4 Şubat 2011

*gönlaç : ’gönül’le ’güllaç’ı karıştırınca böyle bişey çıktı... Ben de beğenmedim ama neyse... :)