GAİPTEKİ GÜZELSen ey gaiplerden uzanan el Sen ey denizler ötesindeki mehtap ortağım Kar fırtınalı yüreğimin en parlak yıldızı! “Nerden çıktın sen karşıma?” Bir hilalken gökte ayı dolunaya çevirdin Şimdi sen varsın diye göz kırpar yıldızlar Sen varsın diye raks eder kar taneleri Sen varsın diye ötüyor kuşlar , sen varsın diye… Sen var olmadığın yerde varlığım felaket Sen olmayınca gündüzler güneşsiz Sen olmayınca bahar çiçeksiz olacak Bundan sonra… Ey gaiplerdeki kalp hırsızı! Sen, hayal edilemezim! “Nerden çıktın karşıma?” Hayal bile edemezken gözlerinde uyanmak Belki Tanrı’dan tek dileğim.. Yok,hayır! Sen hep ırak kal istersen, Ateşi sönermiş vuslata erenlerin. Yanmak da güzel hicranınla, şikayetsiz. Davetsiz, hep davetsiz gelsem kapına Açar mısın gözlerini bir bakımlık? Ey bilinmezlerden gelen şah-ı melek! Sen de bizim gibi konuşuyor musun Yoksa sana ait olan gaiplerde uçuyor musun Sesin nasıl acaba, ağlar mısın insanlar gibi? Yer misin , içer misin ? Senin de kalbin çarpar mı bizim gibi? Yürür müsün delicesine aşıklar gibi Dalgalara ve fırtınalara karşı? Mecnun’u, Ferhat’ı bilir misin? Ferhat olmak isterdim kavuşmaktan korkmasam Sen hayal bile edilemezimsin Hayalimdeki meleksin ya, ne olur hep öyle kal! Gönlüm seni melek bilsin. |
Evet kesinlikle bu haliyle daha hoş olmuş.Teşekkür ederim sayın hocam düşünceme verdiğiniz öneme.Bazen üçüncü bir göz olması gerekiyor eserlerimize. Ne kadar irdelesek de göremeyebiliyoruz bazı hususları. Evlâtlarımızdır bir anlamda şiirlerimiz.Nasıl ki onlara toz kondurmayız sanırım bu yanılgı bu hassasiyetimizden kaynaklanıyor.Asıl ben teşekkür ederim olgunlukla karşıladığınız için.Gönül emeğinizi tekrar kutlarım.Selam ve saygılarımla.