BEN ÖĞRETMİŞTİM
Gecede gündüzde yahut şafakta
Sana gülmeyi ben , ben öğretmiştim Nefretim patladı kinim dorukta Sana sevmeyi ben , ben öğretmiştim Kalbimi çıkarıp çamura attın Ölüyü diriyi herşeyi kattın Kalmadı kutsalım anamı sattın Sana sövmeyi ben , ben öğretmiştim Usanıp bıkmadan pusuda durdun Ölümcül yerimden oniki vurdun Kolum kanadım nasılda kırdın Sana dövmeyi ben , ben öğretmiştim Karaosmanoğlu sonun bu mudur Bundan gayrı yerin kimin yanıdır Eline bulaşan aşkın kanıdır Sana ölmeyi ben , ben öğretmiştim |