FERMANYitirmişim sevdamı güller ağlasın, Bülbüller gam sesiyle benle çağlasın, Denizler, nehirler hüzünle akıp, Bakıra çalan renkle dağlar ağlasın. Oyy dağlar, yol verin, yol verin geçem, Şu dünyanın kahrını ot gibi biçem, Engin denizlerde yolumu seçem, Derdime derman olan eller ağlasın. Orada bir köy var bana uzakta, Sevda denilen acı tuzakta, Şu yüreğin kadrini hiç almasakta, Yaş olup da gelen, seller ağlasın. Zehr olan günlerim geçip gidiyor, Bir sevda türküsü harap ediyor, Dilimde nağmesi acı çekiyor, Yüreğe ses olan diller ağlasın. Hey deli yanım! Kara sevdalım, Duymuyor hiç seni duymuyor zalım, Solarken yapraklarım, kırıldı dalım, Dikenini batıran, dallar ağlasın. Gecenin mateminde bir baykuş öter, Kim demiş uğursuz, yürekte keder, Göz göze gelmişiz o benden beter, Göz göze gelen gözler ağlasın. Bir avuç toprağın yoluna kurban, Alırsa kucağına dertlere derman, Başıma da bir taş, sevdama ferman, Toprağa yakışan başlar ağlasın. |