Tabula Rasa Yalnızlığı...
Tabula rasa yalnızlığı bizimkisi
Ne yazdıysak birbirimizin alnına onu yaşıyoruz Hayatı böldük Sırasız dilekler diledik Sırasız ölümlere boyun eğdik Sırasız yaşadık Ellerimiz daima açıktı Hayatı böldük Büyüktü ve yalnızdı aşklarımız Ellerimizde daima hüzün oldu Çok sevdik bizi güldürenleri Çok da üzüldük sonra hallerine Aşık olduk Güzel gözlü kadınlara Göbekli fahişelere Elleri yanan bir meleğe Aradık bir ömür boyu onu Bulduk sandık, öldük Hayatı böldük Yarısında gözyaşı Yarısının yarısında yalnızlık Yalnızlığın yarısında aşk Aşkın yarısında hüzün Hüznümüzün yarısında mutluluk bulduk Kağıttan bebekler gibiydi insanlar Yaz üstüne, ekle, katla Yak yeri geldiğinde Sonra ağla Ağlayabildiğin kadar |
çok güzel imgeler...
ve kendine özel bir sıcaklığı vardı
kaleminize bereket