Hep noksanHiç bir yerde yoksun En yakınımda İliklerimde canımda Can denir işte öyle Öyleydi güneşim Ve batardı guruba Hüzne bulanıp Düşerdik Düşerdik en yükseklerinden Avucuma buz değse Donardı avuçların Yansa yüreğim İki kor ateşlerdi Senide Senide bana bize bağlardı En sıcağından sevdanın Avuçlarımda ısı Dudaklarımda çatlak Gözlerimde fer Dizlerimin takatiydin Ya şimdi Kaçıncı hazana sürdü Atlarını felek Ve kaçıncı yok oluşu dünyanın Yok, hiçbir yerde Canımda cansın ya Can bitti Ahu hazanım Dünyamda mabedim Bir tebessümündün Küstü dudaklarım Soldu bütün kirazlar Çürüyen bağbozumlarında Dünya Gecelerimin ayı Gün ışığının tadı Dilimin kelamı Saatimin kadranıydın Unuttu ses vermeyi zaman Melanetim yüzüne düşen keder Şimdilerde Varsan varım yoksan noksanım Avunamam Uçtu bütün umutlar Kanadım kırık Bir küçük avuntuydu Doğacak güneş Bak batımdan kin doğuyor Doğu çok oldu batalı…. |