Bugün seni bir başka özledim anne,
Aldığım her nefes, attığım her adım,
Ve nabzımın her atışında,
Yaşadığımı hissettim,
Sensin dedim,
O kişi sensin,
Dayanılmaz sancılar içinde kıvranıp,
Etle tırnak misali umutla kollarına almak için,
Aylarca beklediğin,
O can da benim.

Beni, ilk kollarının arasına bıraktıklarında,
Sevinç gözyaşların düşmüştü yanaklarıma,
Bak, bu ben de ordan kaldı işte.
Bak bak, şuracığımda,
Dudağımın kenarında da küçük bir gül var anne,
Bildiğimiz gül gibi olmasa da
Beni öptüğün ilk anda,
Dudaklarından kalan iz anne,

Ne kadar mübarek varlıksın sen,
Sen, ne yüce insansın anne,
Aradan onca zaman geçse bile,
Sevincimde, üzüntümde
Ağzımdan çıkan ilk söz “anne”

Bugün seni bir başka özledim dedim ya,
Aklıma çocukluğum geldi birden,
Hani, saçlarımı tarardın aynanın karşısında,
Ben “acıdı dur çektirme” dedikçe,
Başka işlerim var derdin hep,……
Onca işinin arasında bir de ben vardım,
Aslında sen saçlarımı tararken, ben oyun arardım.

Yeni yeni yürümeye başladığım zamanlarda,
Bir gece balkonda otururken,
Ay dedeyi öğretmiştin…… hatırlar mısın?
“Ay dedesi, gün ebesi,
Al yavrumu, meleklerin efendisi” diyerek uyuturdun dizinde,
Aslında ben uyumazdım,
Uyur numarası yapardım kendimce,
Başım dizinde, gözlerim kapalıyken,
Pamuk ellerin dolaşırdı saçlarımda,
Ve ben o pamuk ellerinin altında,
Mutlaka dalardım uykuya,

Zaman geldi geçti anne,
Büyümez sandığın yavrun,
Şimdi kocaman insan oldu,
Hani derdin ya hep,
“Her fidan büyür ağaç olur,
Yaprak açar, meyve verir,
Yağmuru da görür, susuzluğu da”
Ben şimdi hayat denen bu zaman tünelinin
Neresindeyim, bilmiyorum ama
Rabbime şükrediyorum sen varsın diye,…
Her nedense,
Bugün fırtınalar kopuyor yüreğimde,
Şuracığımda,
Adını koyamadığım tarifsiz hisler var anne,

Bu gece,
Yine balkona çıkalım seninle,
Ben yine dizlerine yatayım,
Sen yeni ninniler söyle,
Üzüntülerin olmadığı,
Mutluluğun yağmur gibi yağdığı bir dünya dile,
Deniz mavisi hayallerimizin içinde,
Başak rengi sevinçler ile,
Çocukların ölmediği,
Silahların atmadığı
Ve masum canların yanmadığı,
Yarınları müjdele,

Baharı çok seversin bilirim,
Kuşların cıvıl cıvıl ötüştüğü güllerle dolu bahçede,
Yudumladığın bir bardak çaya bin türlü anlam yüklersin,
Ellerini açıp her dua ettiğinde,
Yaratandan neler dilersin,
Çok iyi bilirim anne, çok iyi bilirim anne,

Bu gece bir kez daha balkona çıkalım seninle,
Ben yine başımı dizine koyayım,
Sen yine saçlarımı oyna,
Tekrar tekrar yaşayalım o anı,
Bu kez benim gözyaşlarım düşsün yanaklarıma,
Ninnileri birlikte söyleyip,
Birlikte girelim yeni bir yıla,

Evet, yeni bir yıl dedim,
Çünkü, çünkü,
Bugün günlerden 2 Temmuz
Ve benim doğum günüm anne,
34 yıl önce bu gece,
İşte tam bu saatlerde,
Senin mutluluktan akan gözyaşların düşmedi mi yüzüme,
Doğum sancıların mutluluğa dönüşmedi mi anne?

Annem,
Yüreği hasret kokan,
Ve her ses verişinde yüreğimde şimşekler çakan annem,
Bugün benim doğum günüm,
Acılar içinde kıvranıp,
Ellerimi tuttuğun,
Beni kokladığın gün,
İlk aldığım nefese şahit olan,
Ve ilk defa sinesine basan,

Sensizlik çok zor.
Sen olmayınca kelimeler anlamsız,
Sen olmadığında bir yanım eksik,
Bir gözüm görmüyor, bir kulağım duymuyor.
İçtiğim suyun bile tadı olmuyor.
Bugün benim doğum günüm anne,
Yanımda sen varsın,
İlk günkü gibi sevgiyle bakan gözlerin
Ve yanaklarımı şefkatle okşayan ellerin,
Bugün benim doğum günüm anneee.
İyi ki doğmuşum,
Ve iyi ki senin evladın olmuşum, iyi ki senin evladın olmuşum....

Oğuz Alp Yüksel