2
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
819
Okunma

ruhum, dağılırken uzak diyarlara
bedenim paramparça sensizlikte.
kara gecelerin nefesinde, buğulu bir sessizlik varken
yaşamak çok güç olmalı, adsız kentlerde
kadehimden yudumlarken kan şarabımı
gecenin sensiz ne kadarda kimsesiz olduğunu farkettim
soğuk bir kış gününden, daha soğuktu yüreğim
gidişin, sessiz bir gülüşün masumluğundan öte, acımasız bir katildi yüreğime
sen gittin,
ben yalnız yağmurların baş kahramanı oldum, bu, kimsesiz kentlerde...
5.0
100% (1)