1
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1266
Okunma
Çocukken,coşkusuyla yeni bir günün:
Sızardım hemencecik yatağıma.
Ne var ki şimdi, o hayat yükünün,
Konak gibi yapışmasından korktuğum için:
O incecik omuzlarıma,
Sızıyorum hemencecik yatağıma.
Çünkü;
O zaman sıyrılıyorum gerçeklerden,kinden,nefretten...
Ve hiç birşey olmuyor yanımda
Misketlerimden ve elma şekerden başka...
Ve o zaman hissediyorum damarlarımda,
Beni geçmişe bağlayan bir neden.
Geçmişi çocukluk hatıralarımda,
Daha dünmüş gibi hatırlarken...
5.0
100% (2)
Cevap Yaz