Yapamadım anne, cesaret edemedim
Korkularımı yenip içimdekileri serbest bırakamadım
Bir ömür saklı kalacaklar şimdi onlar içimde, son nefese
Sürekli acabalarla yaşayacak artık küçük oğlun, affet...

Oysa gözlerinin içine bakarak sevdiğini söyleyebilmeli insan
Bunu yapacak cesarette olabilmeli sevdiğinin karşısında
Kaybetmekte var oysa hayatta, bazen başlamadan yitirmek
Ben başlamadan kaybedenlerden mi olacağım bunca yılın ardından...

Deli gibi özlüyorum gün içerisinde, bunu yüreğime anlatıyorum da
Bir de karşısında konuşabilsem, söyleyebilsem yüzüne içimdekileri
Onun çayının tadını arıyor yüreğim, bulamıyorum hiçbir yerde
Şimdi sağır bir sessizlik başlıyor içimde anne.........................

Bir ömürlük misafirim olsun istiyorum
Sence sığar mı rutubetli yüreğime... ?