pişmanlık
kanma sakın söylediklerime
bir güvercin gagasında su damlasıdır ve düşer bir sonbahar sabahı ölmek üzere olan yaşlı bir yaprağın üzerine ve düşer onunla beraber şanslıysa toprağa kanma sakın söylediklerime hem deliyimdir ben biraz her tuttuğum çemberin şöföfü olurum korna çalarım yolumu kesen sineğe bir tokatla durdurulmadıysam eğer yorulunca ayaklarım gözlerimi kapatır uçarım kimse görmesin diye de salkım söğüde sığınırım kanma sakın söylediklerime |
ama sairlere mahsus iste böyle siirlerde ucmak ..
sevgimle....