Çokca Mavi... Çokca Sen
uzun yorgunluklarım var sadece
ve; kaç duvar dibinde çırpınan yalnızlığım birazcık sarılmak istiyorum... birazcık sevmek, birazcık sevişmek... masallar dinlemek dizlerinde ve belki de ölmek sessizce... çokca maviler sunmak istiyorum sana. yüreğimin taa derinliklerinden boğazın mavi gözleriyle bakıp aitliğimi yaşamak istiyorum.. nefes alamıyorum... özgür olamıyorum... bağımlılığın alıkoyuyor beni.. dört bir yanımdan kuşattığın şehrin oluyorum.. ve, düşüyorum... kayıtsız şartsız senin oluyorum... dudağının kenarınından sızan ölümü kızılcık şerbeti gibi içerken güneşi çalıyorum gökyüzünden.. geceyi örtüp üzerimize sana ait oluyorum... haykırıyorum.. ’’ Çokca mavi, çokca sen! ’’... |
beni bi şiir kendime getirirdi belki..
uğradığım ilk şiirdi..
tamam işte adres teslimiydi..
bin bereket gönlünüze..
ömrünüze..