AÇILSIN KAPILAR
İsmini bile bilmiyorum.
Gözlerim her yerde seninle Ama ben ismini bile bilmiyorum. Ellerini görüyorum, Ama ismini seçemiyorum. Hissediyorum bazen. Yağmur yağıyor. Mis gibi kokuyor toprak. O zaman işte hissediyorum. Önemsiz geliyor bir anda bütün şahıslar. Herkes senin kimliğine bürünüyor. Herkes sen oluyor. Binlerce defa etrafımda geziyorsun. Binlerce defa gözlerini görüyorum. Gülüşünü görüyorum herkesin yüzünde. Tam o gülüşlerde hissediyorum işte. Gülüyorsun ama başka şeyler var aklında. İçinde başka bir şeyler oluyor. Bakıyorum, yoksun. Sevmişsin galiba. Farkediyorum; sen isimlerle boğuşuyorsun. Boğuluyorsun isimlerle. Batıyorsun yavaş yavaş. Sen.. Balığın içindeki peygambersin. Onun sureti var gözlerinde... Onun seçimi var. Onun ismi var.. Gelişigüzel yazılmış bir sayfa.. Kıyasların.. Tercihlerin.. Tecrübelerin.. Ve Kapalı Kapılar.. O şahsına kapalı olan kapılar; bana yok olan kapılar. Zili bozuk olan tüm kapılar. Açılsın Kapılar. |