dönüşü yokdönüşü yok ! alaca karanlıklarda oynaşıyorsam gölgelerinle ve bulutlar iniyorsa düşlerimizin hemen ertesine ki... kıyılarım bu kadar yağmalanıyorsa hasretinle ağlasın bulutlar bir kez daha kederlerimin üstüne ben şimdi... sabrımın medcezirlerinde hala seni yüreğime işliyorum bilmiyorsun kaç bahar sonrasına büyümüştün bende ve.... sen bu bitmez vedalarınla yıkarken sevdamızı bir uçurum kenarında vuruldum ben bu gitmelerinle oysa ki... ne ölümcül sancılar sonrasında doğmuştun sen yüreğimde ki ...alaca şafaklarımda yankılanırken nidalarım sessizce ve sen avuclarımın ayasında hep ılıman bir sıcaklıktın bitmez vedaların yüreğimi buzullara çevirmeden önce şimdi ben... ölümün tek bir kuruş para etmediği sokaklarımdayım her veda sonrası duvarlar yıkıldıkca yıkıldı üzerime sevdam bir türlü biriktiremediğim tek bir tebessümdü ben...ben adını hasretlerime yazmadan çok önce gelde gör şimdi... terk edilmiş bir baharın sarı bir yaprağı gibiyim ne yazar umutlar beslesem çicekci kızın gözlerinde zaten yarım kalan yaşanmamış düştü benim düşlerim her veda sonrasında sen beni yıkmadan çok önce işte hep bunun içindir benim bu bitmez sitemlerim bil ki yürek dayanmıyor artık bu gidip gelmelerine oryantal türkülerle sevişmelerim hep bundandır benim sen güneşlerimi hasretinle siyahlara boyamadan önce sonu yok.... bil ki yar bir sonu yok artık bu gidip gelmelerinin sen dönsende artık ben olmayacağım aynı yerde ne saçlarımda yosun kokusu olacak ne gözlerimde yaş benim yerime bir hüzün girecek koluna sesizce |