S Ö Z L E R Y E T M İ Y O R
hasret yetmiyor
özlemek ne ki nedir bu hayat veren çile tutku mu aşk mı arzu mu beklemek sürse de bir ömür boyu sensizim bu şehirde karşılığı yok hiçbir dilde anlatamıyorum gücüme gidiyor özlemek ne ki paraladım sözlükleri ne büyük işkence konuşmaya mecbur olmak oysa ne kadar kolay dilsiz anlaşmak vuslata kaç var zaman geçmiyor özlemek ne ki mesafeler zalım yollar gel gör ki seni getirecek olan da aynı yollar içimde kıpırtıların kanımda dolaşan sen ey çölümün fırtınası dağıt kumlarımı serap da olsan gel ama yalvartma sakın yakınlığınca uzak uzaklığınca yakın okşamasa da ellerin yorgun saçlarımı bakışlarınla sula gönül toprağımı anlatamıyorum dilim dolaşıyor özlemek ne ki kolay mı seni anlatmak sana şimdi anlıyorum kazanda taş kaynatmayı çocuklara umut umut ki buzdan bir dağ sürükleme kıyılara yokluğunda yürek avunmuyor özlemek ne ki korkuyorum gel desem bozulur büyü bir bakışın üfler yürek mangalındaki közü solmayasın diye sen göz yaşım hazır ben senin toprağınım sevdamın gülü çağırmadan gel burası yerin bu gönül bahçesinin en güzel köşesinde büyü sana kendimi adıyorum özlemek ne ki |