Akşamüstü Yağmurlarında Islanmak...
Tüm kapıları kapatıyorum sımsıkı..
Nedenleri,ardından..seni beni sorguluyorum... İkimizde kendi kendimizle savaşlardayız galiba.. Gri bulutlardan haberini alıyorum.. Sessizce ağlıyorlar akşamüstü yağmurlarını andırıyorlar... Son defa hissediyorum gülüşlerini.. Başlıyor yine akşamüstü yağmurları.. Aman tanrım bir aradayız,gözlerimize inanamıyoruz, Bozma büyüyü diyorsun sarmaş dolaş ıslanıyoruz.. Bir vadinin koraklarına sığınıyoruz.. Ahh tanrım hiç uyanmasak diyoruz öylece kalsak diyoruz.. Uyuşsak afyon yutmuş misali hayal meyal hatırlasak, Yedi ayrı iklimi yaşıyoruz düşlerimizde.... Gecenin karanlığında,güneşin ışığında, Suyun damlasında, selin coşkusunda.. Güneşin doğduğunu da battıgını da hiç hatırlamasak... Sevmiyorum şu saatin sesini,akmasın dursun zaman.herşeyin Bir öncesi ve sonrası olmasın...!!! Sonsuza dek uyanmasak bu düşden.... Baharlar başımıza vursa,Hayalleri kandırsak. Melenkosiyle gece yarılarının,Buğusu çökse üstümüze.. Göğsüme yasladığım lirik...ay çapkın,güneşim firari, Hangi şiir ağlamaz ki sana? Sevgili... Sımsıkı heceydi aşk,ağzımız da sırılsıklam. Damlası seyrekti,yüzümüze vurulan yağmurların, Gözlerimizde sözü kesilemeyen ahmakıslatan, Dinlesek,belki dinecek fırtına, Koca bir gecenin mavisiyle...uyuya kaldı gözlerimiz, Seninle yağmuru bekledik...gökyüzünün gür sesiyle... Yüreklerimizin gümbürtüsüyle,avuçlarımızda ki sızılara, Gözlerimizde ki korkuya,damlalar inse,düşsede,düşlerimize Düşkünlüğümüz,yağmura eşlik eden gözyaşlarımız, Seni kendime anlatmak...kendimi sana anlatmak... Azraile bağlaç... Ve... Tanrıdan af dilemek... Sevgiyle kalın |