Kalbi şikeste bir bülbülün hazîn feryâdı
İlan etti âleme kalbindeki sevâdı

Katreler ve ahlarla örülen aşk bünyâdı
Şenlendi o yer, gelince üstâdlar üstâdı


Mahkeme-i kübrâda hüküm verdi o kâdı
İnletsin âşıkları, her dem o yârin yâdı

Bu hükümden insâf dileyenlerin İmdâdı
Rah-ı aşkda sınıfta bıraktı o zühhâdı

Garip bülbül, nale vü zarda mülkün serhâddı
Bir avazıyla parça parça olmuş zerrâdı

Bülbül-ü şeydanın ulaşılamaz murâdı
Tenle canı, reh-i pâyine gubâr olaydı

Semada akseden bir ses, ey bülbül ne fayda
Serv-i revanın gözü sende değil gayrında

Hüzün nameleriyle deftere düştü kaydı
Şu âlemde yârin kalbinde yerim olaydı

Bülbül-i Şeyda böylece doldurdu miâdı
Vah yazık ki bu sedâyı duymadı o cadı

Ahmedâ gel sen vazgeç, bırak bu inâdı
Belî sen de vazgeçemezsin aşk ise adı