Son Kül Yara Düşer
Yarimin kokusu misk u amberdir
Bülbülü duymayan nazlı dilberdir Bu aşkın vuslatı belki makberdir. Ondan ayrı kalan kul dara düşer Gönül uslanmadı yara almaktan Yorulmadı kendine kara çalmaktan Ümidi kalmadı çare bulmaktan Gözümde vicdansız mil zara düşer Senin kalbin sevgi dolup taşsa da Cümle alem zevkten coşsa da Yıldızların gölgesi sana koşsa da Beni aşka tutan dal hara düşer Aşk dedikleri bir tatlı bela imiş Yalnız yar cefası bu kula imiş Canımın felahı son sela imiş Tenimden kalan son kül yara düşer |