GÖNLÜM REHİN KALDIBir sabahtı sevdâ zırhım yarıldı Mal varlığım tespit ile derildi Hissiyâtım zapturaptla serildi Mütâlaam bilmem neyin deminde Gönlüm rehin kaldı ye’diemînde Bu nasıl sevmektir can pahasına Bilseydim girmezdim aşk sâhasına Âzâlarım düşmüş hak dâvâsına Kıpramak mümkün mü böyle zeminde Gönlüm rehin kaldı ye’diemînde Çileye defterim o gün açıldı Dâvâm için bili’rkişi seçildi Bütün kusur sessiz cana biçildi Anladım ki rotam, gabî geminde Gönlüm rehin kaldı ye’diemînde Oysa hesap eski dimağda nihan Kumanda beyinde âzâm figüran Başlar bir ağızdan feryâdı figân Ermek hayâl oldu vuslat ceminde Gönlüm rehin kaldı ye’diemînde Ufkumu duygunla attın sen diye Hem kör hem de sağır ettin sen diye Yurdumu gedâya kattın sen diye Hesaplar sorulur dünün zem’minde Gönlüm rehin kaldı ye’diemînde Ecelim bir sözde düşen ter midir? Düşmeyen ne bilir hâlim zor mudur? Dâvâmın hâkimi aşka tor mudur? Verilmez hesap yok kalbim emin de Gönlüm rehin kaldı ye’diemînde Ben suçlu değilim içim hoş serin Sevgisiz hayata etmem ki yemin Duygumu öldürüp diyemem âmin Gün güne örülür aşkın tem’inde Gönlüm rehin kaldı ye’diemînde Uğruna bir ömür saçılan hazal Sesiyle ruhumda raks eden gazel Derdime gülünden em çalan güzel Sen bele bağrına ölmem şeminde Gönlüm rehin kaldı ye’diemînde Doğurgan hüznünle beni aşerme Kuruyan dalımdan aşka yeşerme Dönülmez ufkuma yelken şişirme Terk edildim bomboş boşluk semm’inde Gönlüm rehin kaldı ye’diemînde Erdemoğlu ne suç sâbit görüldü Ne de berâata îlâm verildi Meçhûl duruşmaya dosyam sürüldü Çürür işbu ömrüm hukuk neminde Gönlüm rehin kaldı ye’diemînde Sözün özü; Hal sürüncemede hissim dürüldü Gönlüm rehin kaldı ye’dieminde 28.10.2005 17.20 31.10.2005 19.35 AYDIN |
çok güzeldi yine;
saygıyla...