KİBRİNLE
Demiştim ;
Sulamadığın gül , gün gelir kurur Hor gördüğün o diken gülleri korur Kibriyle ölenin sonu hep budur ; Şah piyon ile aynı yere konur ! Devran elbet döner , günü de gelir Güneş tekrar doğar , karlarım erir Tahtın yanına da kurulur sedir Kölenin yanında bey hesap verir ! Sen Peri’nin aşkını sömür , sömür de Bak bitti güvendiğin koca ömür de Unutma ki nasıl geçti , sorarlar ’’ Nerde’’ ? Elmas ile birdir KARA KÖMÜRDE... |