ÖZLENEN YER..Yaşamıştık birlikte huzur dolu günleri, Manevi bir iklimin zirve yaptığı yerde. Şahidimiz olmuştur çadırın direkleri. İlimle tefekkürün yapıldığı bu yerde…. Silinmez hatırası, aydınlık bir gecenin, Gecenin bir anında dilden çıkan hecenin. Asude ikliminde manayı zikredenin. Muhabbet ateşinde yanıp piştiği yerde… Okumaktan murat ne akan suya bir sorsan, Cennet asa baharın kokusunu bir duysan, Bir mekân ötesine, ipek halı dokusan. Bir çerağdan nurların kalbe aktığı yerde… Susamış gönüllerde, parlar nurun leması. Helalinden lokması, takvadır hem libası, Tahkiki iman ile siler gönülden pası. Kâinat kitabının, şerh edildiği yerde… Güneş tulu etmeden, eller suya uzanır. Alınan abdest ile kıyam için kalkılır. Manevi ezvak ile ruhumuz nemalanır. Başların secdelerle uruç ettiği yerde… Mehmet DEMİREL 15.01.2011 |