Taşova
Henüz üç beş gündür huzura erdim
Sevgin katık oldu gönlüme serdim Aşkın şarabından bir yudum verdim Gönlüme kasvetin çöktü Taşova Aklım başımdan aldın budala Sen yoksan yanımda ömrüm mıdara Resmine baktıkça derin bir yara Canım acıtıyor yaktı Taşova Yakma beni gülüm donsun bu yürek Sen varsan menzilde dağlarda dölek Beraber ağlayak beraber gülek Huzur gözyaşıyla coşsun Taşova Darmadağın oldu pes etti beynim Keşmekeş içinde kayboldu zeynim Harınla yanıyor tutuştu göynüm Yalgın aleviyle tütsün Taşova Hayalimde kaldı vurgun bakışın Ilık ılık yaktı sıcak akışın Sözünden savruldu amber kokuşun Beni mest eyledi büktü Taşova Sen orda öksüzsün ben burada yetim Dermansız dertlerden çürüdüm hiçim Bir günün içinde hep ayrı biçim Gönlüm ar eyledi bildim Taşova Perşembe günüydü aldım kalemi Bir sigara yaktım saldım elemi Bindim kıratıma tuttum yelemi Bekle geliyorum yandın Taşova Hasretinle kelam kalemde biter Yeter Allah için zulmetme yeter Ben zaten çekmişim dünden de beter Yüreğin taşmıdır zalim Taşova Nuh Comba |