BENİ BENİ!..
Dalında gezinsin meltemin yeli;
Poyraz ol sevdiğim kır beni beni… Yetim kalan ceylan yavrusu gibi; Melek şefkatinle sar beni beni… Hiddetin de kaşın, neş’ende yüzün; Dilinde muhabbet artırır sözün; Gönül ocağında ateşin, közün; Yakıyor teninde kor beni beni… Mahzende şarabım kadeh de narım; Sen yoksan efkârdan öte efkârım; Gönül defterinde kârım, zararım; Çıkar, topla, böl, çarp yor beni beni… Solmasın gül yüzün bülbülüm küser; Payına feryatlar, figanlar düşer; Gözlerimde saklı verdiğim eser; Okusun her gece yar beni beni… Açılsın kolların perdeler insin; Gönlümde hasretin yağmuru dinsin; Melekler omzuma duayla binsin; Âlem-i Cihandan sor beni beni… Ali ALTINLI – 13/01/2011 Saat: 17:19 |
iyi kalem, güzel yazıyor...