BENİ BİR OTOBÜS.

Beni bir otobüs, alır götürür,
Uzak bir şehire, bırakır belki,
Tanıyan bilenim, olmasa bile,
Güler yüz gösteren, bulunur belki.

Hasretmi acımı, özlemmi neki,
Hepsi unutulur sanılır belki,
Değersiz pul gibi, atılsak bile,
Kadir kıymet bilen, bulunur belki.

Gökyüzü, bulutlar, rüzgarmı desem,
Bir haber getiren, bulunur belki,
Gün olur dert beni, alırmı desem,
Kara haber çabuk, duyulur belki.

Dünya denen handa,kim kaldı desem,
Yapraklar dökülür, dal kalır belki,
Çıra gibi yandık, tutuştuk desem,
Meyveli ağaçtan, kül kalır belki.

Ağa gider, paşa gider, bey gider,
Allaha şükreden, kul gider belki,
İyiler sorgusuz, oraya gider,
Kötüler menzili, yitirir belki.

Beni bir otobüs, götürür belki,
Güler yüz gösteren, bulunur belki,
Sevenler dos doğru, cennete gider,
Sevmeyen menzili, yitirir belki.

İbrahim YAMAN.