KARA TOPRAKLARLA DOST OLDUN ANNE
Kuşun kanadında.
Güvercinin yüreğinde. Uçardı sevgin. Hep saçlarımı okşardın. Umudum, varım yoğum. Bir tanem,canım derdin. Kara topraklarla dost oldun anne... Şimdi gizli ağladığımı. Bakıp görme ne olur... İstemem, istemem .anne Sıcaklığı kaldı,güzel ellerinin. Birde yüzünün tatlı gülüşü. Bizi bıraktın gittin apansız. Kara topraklarla dost oldun anne. Şimdi sevda türküleri söylüyor tohma. Yüzüme öyle manalı bakma... Uyandım derin uykulardan Sen yoksun. Ellerinin sıcaklığı yok. Yüzünün gülümsemesi yok artık. Kara topraklarla dost oldun anne Bir bulut ağlıyordu gökyüzünde. Yağmurlar yağıyordu ,ince ince. Ben ağlıyordum. Pişirdiğin güzel ekmekleri,yiyince... Sıcaklığın kaldı ellerimde. Sanki gelecekmişsin gibi komşuda. Kara topraklarla dost oldun anne.. Anneler ölsün. Acınızı görmesin derdin. Öldün de biz senin acını gördük anne. Gittin de daha gelmedin. Ellerinin sıcaklığını. Yüzünün gülümsemesini unutamadım. Kara topraklarla dost oldun anne. www. ocakbey.com. Eklenme: 22-05-2006 Şair: Arif Ocakçı ocakbey Eklenme: 14-09-2006 |