Hayat zalim çarkın kimyasını bozmadan korkusuzca dönderirken
kader açılmayan gül bahçemize acımasız gül koklatır
genedeggözyaşı yağmurlarını avuçlarımıza doldurur ,
içim su diyerek teselli buluruz
oysa varlıkları değil yokluklarıdır yüreğimizi yakan
bilmeliyiz ki kaderin pervanesine üflenmiş kederimize
kaderimdir demek cahillik çıkmazıdır
hayat seslerini yansıtırken ayrımlarına çizdiği yolların güzergahı bellidir
badireleri ancak hiçliğimiz gömleğiyle atlatmaya çalışırız
sonrası yollar dağlara ulaşamasada yankısı bizlere
bizi biz diye bir birimize bağlayan sıkı bir halat olacaktır .

...
Ankaraya yağmur yağıyor gözerime sen
yağan yağmur bir meleğin gözyaşları
gece açan açelya çiçeklerileri güzelliğine ağlıyor
Ankaraya yağmur yağıyor deli gönlüme sen

sanma ki hep ağlayacak kaderim
sanma ki alışırım varlığın yokluğuna
sanma ki başka yağmurlar olmayacak

ah sevgili yağmur neye yarar sen olmayınca
meleğin gözyaşında çiçeğin bahtı kara Ankara
birbirine dane dane bakışarak akar alışkın rüzğarım uzaklara
kaldırımlar caddeler sokaklar akışına dursun dereler
yağmurlarımı savur ama küllerimi küllüğünde külhan
eylenmiş eyler bilmezmisin

Güneş doğarken uzak dağların eteklerinden
topluyorum açelya çiçeklerini orman gülün lam olmuş
yaprakları terin suyundan yeşillenir teselli bulur
nazlı nazlı sülünür kirpiklerim gözbebeklerine yürür

bir yudum suyu çok görme
düş yüreğime canım çekensin
senden gelecek her bir söze

boyun büker eğilirim öylece
yağmurlar göz yaşı suskunluğum olur
çabuk olalım sevgili güvercin kanatlı dik duruşum kanatlanır

verandana gözyaşımı topladım
yüreğin yangınları söndürür mü
rüzğar bekliyor yak bütün bildiklerini
inadına inadına kaybolmadan neşelendir baharımı

kar tanesi yağmura salına salına sarılarak tango yapar
kırmızı tekolteme dokunduğu her bir yeri emişerek ıslatır
sonra buharlaşan su parçalanması

mavi bulutlardan yeşil ırmaklar akıtır
yağmurlarına açan açelya meleğin susuz kalmasın diye yar

ilk defa yağmura kızamadım
ilk defa sende yağma artık diyemedim
ilk defa göz yaşlarıma hırsızlık yapma diyemedim
ilk defa ilk defa sen ellerin ol diyemedim

bilki sevgili ben ellerin olmadım hiç !
olmadanda yaşarım sensiz bir hiç !

Gülay GÖKTÜRK