EL BİLSİN
Ey vefasız yad’a saldın başımı
Yokluğun bir hançer deler döşümü Senin için akıttım göz yaşımı Sen bilmedin, karıştığı sel bilsin. Sensiz tutmaz oldu ayağım elim Adını anarken kurudu dilim Kaç defa dalında soldu hep gülüm Sen bilmedin,şu kuruyan dal bilsin. Kalbin yosun tutmuş,inandım,sahi Hep bana gönderdin sitemi ahı Çok bekledim pencerede sabahı Sen bilmedin,sana gelen yol bilsin. Ben yoluna adamıştım ömrümü Ölür isem sen kazarsın kabrimi Bu dünyada kıymetimi kadrimi Sen bilmedin,ne diyeyim el bilsin. Saim Bastık |
teşekkürler.