Şu an içimin ezildiğini hissedebiliyorum.Kalbimin paramparca Olduğunu da…Ne kadar umutlanmıştım oysa Elimi tuttuğunda.Hiç bırakmayacaksın sanmıştım.Artık yitirmeye başladığım,Senli hayallerimi canlandırmıştın..

Bilerek mi yaptın bilmiyorum.Kim bilir belkide amacın ,beni böyle öldürmek !! Nede olsa sana küsemem öyle Değil mi? Canımı ne kadar yakarsan yak,Senden vaz geçmeyeceğimi düşündüğün için,

Bu umursamaz hallerin.En büyük silahında seni görmemi Engellemek! İşte bunu yaptığın zaman yıkılıyorum,Biliyorsun İçten içe yüreğimi öldürüyorsun.Hani desen ki,“ Ben seni asla sevmeyeceğim ,

Benden umudu kes! Yolun açık olsun… ”Belki bu kadar zor gelmeyecek Vaz geçmek senden ,Hayallerimden…

Bilsende bilmesende artık önemi yok.Ben seni sevmiştim.ben seni....

kalemine yüreğine sağlık kalemkar dost.saygımla.