DEĞER
SEN BENİM GÖZÜMDE BİR EKOL BİR DEĞERDİN.
VE BİR DEĞER UĞRUNA BİNLERCE DEĞERDEN VAZGEÇTİM. NE ACIKİ DEĞER VERDİM,KENDİ DEĞERİMİ KAYBETTİM. OYSAKİ HEP DERDİM SANA; ’’DEĞERİNDEN FAZLA DEĞER VERME KENDİ DEĞERİNİ KAYBEDERSİN’’DİYE GERÇEKLER ACIYMIŞ GECDE OLSA ANLADIM. BU BENİM BARİZ OLUP GÖRMESİ İŞİME GELMEYEN BİR GERCEK. KENDİM ETTİM KENDİM BULDUM MİSALİ. NE KONUŞMAYA,NE ÜZÜLMEYE NEDE SUÇLAMAYA HAKKIM VAR. BUNADA ALIŞACAK ÜSTESİNDEN GELECEĞİM. BİRÇOK ACILARIN ÜSTESİNDEN GELDİĞİM GİBİ. İNSANOĞLU NELERE ALIŞMIYORKİ ZAMANLA. HAYATTA EN ACI ŞEY ÖLÜM. ONA BİLE ALIŞIYOR,BİR ZAMAN SONRA HAFİFLİYOR ACISI. HER NEKADAR GERİYE DÖNÜP BAKTIĞINDA BİR PARÇA EZİKLİK HİSSETSEDE İNSAN. YAŞAM DEVAM EDİYOR SONUÇTA. ÖYLE YADA BÖYLE BİR ŞEKİLDE YAŞIYOR İNSAN. AMA DÜŞÜNMEDENDE OLMUYOR. ’’ACABA DEĞER VERDİKLERİMİZ VERDİĞİMİZ DEĞERE KIYMETE LAYIK MI?’’ DİYE. YADA ’’KIYMETİNİ BİLMEDİĞİMİZ İNSANLARA GEÇMİ KALDIK DEĞER VERMEYE?’’ |