YORGUNUM
Yorgunum,
Uykumun ölümcül vakitleri anlarında Damlarda su irkilirim Tutunmak ister titrek ellerim o saçlarına Yastıklarımda bir tel bulamam Dokunamam hayaline Düşerim derinlerine hüznümün Bir döngünün ortasında beni bulurum Zavallıya dönen gözlerim Özlerim, özlerim, özlerim. Söner de fenerlerim şafaktan önce Kara dönence sarar her yanım Zamanım zift. Bir it ulur başucumda, bir baykuş Tek vuruşluktur ölüm Ahh gülüm, gülüm Özlüyorum, özlüyorum. Öz diyorum, öz, yangınlarda Yakınlarda bir nehir var, bir dere, su Bir avuç olsun al gel Tek damlan yeter Biter köz Yükselir duman dağlarımda bulut bulut Umut umut düşer damla Anla sevdiğim anla Yağmurları gözlüyorum Özlüyorum çok özlüyorum… Osman baylar |