beni yeniden öldürmeyin
Çağırmayın beni
Bana ödül de vermeyin Atın bir köşeye İsterseniz beni hiç ama hiç görmeyin Varsın beni hiç kimse bilmesin Sesim bir çığlık gibi yamaçlarda yankılansın Ama hiç kimse duymasın Bedenim toprağa karışıp varsın hakka Mezar taşım olmasın,yerini kimse bilmesin Geceleri çok üşüdüğümü Buz gibi kaldırım taşlarına sarılıp Ağaç kovuğunda uyuduğumu Çöplüklerden ekmek aradığımı kimse bilmesin Arkamdan zavallı divane diye kimse üzülmesin Sevgiden yoksunlara sırrımı vermeyin ne olur soysuzları arkamdan güldürmeyin Ben her şeye razıyım Kefensiz olayım Kurtlar kuşlar yesin bedenimi Lütfen Yeter ki sırrımı ele verip beni yeniden öldürmeyin Ekrem madenli 09/01/2011 |
keşke bu kadar karamsarlık olmasaydı
yine de emek verilmiş, güzel dizeler
kutlarım
saygılarımla