PARAYI SEVEN KIZI SEVEN GENÇDil anlatamıyorsa,gözler söylermiş aşkı, Dilsiz ve kör birine tutuldum galiba. Aşkta kaçan kovalanırmış, Gitmediğim yer kalmadı,yürümeyi de mi bilmiyor acaba? Bir çift tatlı söz,yılanı bile deliğinden çıkarırmış, Bir çift az be dedim, Yazdığım tüm şiirleri okudum ona. Yılanı bırak,neredeyse dinazor çıkacak! Nerede bu kız, Etrafımdaki hayvanları mı sevmedi acaba? İşe yaramayınca bu sözler, Benim arkadaşlar da girdi konuya: Kendine bi çeki düzen ver, Bi tarz yap be abi,dediler. Benim parfümde tek fıs kalmamış! Kız kardeşimin tüm kokularını bitirdim. Babamın damatlığı da hiç ufalmamış, Saçlarıma limonu bi güzel yedirdim. Sadece evin önünden geçtim, Kokum pek varmamıştır ona. Ama kafasını camdan çevirip te bir bakmadı. Ayakkabılarımı pastelle boyamıştım, Belki ondandı. Ben yine çaresiz kalınca, Bizim mahalleden iki çocuk gönderdim. Ellerine bir mektup, Ceplerine de beş lira koyuverdim. Aradan günler geçti, Mektuba cevap gelmedi. Bir çocuk daha gönderdim, Ondan da haber çıkmadı Akşam ezanı camiye yürüyordum, Benim arkadaşlardan biri çıktı geldi: Abi,fukara adama bakmazış o! dedi. Allahın ezanı için ağzımı hiç açmadım. Zaten dişleri de telliydi. |