KIN VE KILIÇ HİKAYESİ...Bir Deli Çekti geceyi kınından Savurdu ufkun bağrına. Gökyüzünün Mavisine damla damla Bulanan kan Güneş ışıklarından. Gece, Dansettikçe karanlık gövdesiyle Siyah tüllere büründü gün Kapıldı gölgelere. Bir deli türkü tutturdu rüzgar Kazdağı’ndan, Midilli’ye Alt üst etti her yanı Yine de bulamadı Aradığını Kın Sabaha saklandı. Ne gece beğenir bu sahneyi Ne gün becerebildi Yüzyıllardır Geceyi kınına yerleştirmeyi. Bu nedenle her akşam üstü Tekrarlanır bu öykü Kimi batarken izler Güneş’i Keyif alır kendince Şafağı bekler kimi. İlginçtir bunca yıl geçti Kimse merak etmedi Geceyi kınından çeken Deliyi... H Hikmet Esen |