ÜŞÜYORUM
Bu yuvayı ısıtan senin nefesinmiş yar
Hangi odaya girsem sen yoksun. Üşüyorum Bu evi şenlendiren tek senin sesinmiş yar Sensizlik meçhulüne çılgınca düşüyorum Bulutun küme küme savrulduğu zamanda Geceyi keder bastı ay boğuldu dumanda Bir ağrı saplandı ki sol yanıma bir anda Bütün sancılarımda sensizlik yaşıyorum Ey gönül! Yaptığını yapar mı kara cahil Çözmeye çalıştığım formüller eşit değil Pişmanım ve suskunum ey şaşkın başım! Eğil Kül oldum dağıldım ben, sanma ki pişiyorum Nedir bu başa gelen nerden çıktı bu bela Bir akılsız baş beni koşturuyor dört nala Coşari der kör talih bir kere de ıskala Şuursuzca bilinmez meçhule koşuyorum 07.01.2011 / Samsun İbrahim COŞAR |
Hayıdır Coşarı yengeyimi kaybettin ne oldu?
Ben ozanlara inanırım üzbe beni.
saygılarımla.