BIRAKTIM ZAMANI 'AN' a
Zaman denen illüzyona sarmışım umutları
Darlarda boğulurken çığlıklar içerimde Ben seni sonsuzluğa bırakmışım sevgimden... Hakkaniyete salmışım ihanetleri sözlerde. Sustuğuma bakma İsyanımdır suskunluğum Pınarları kuru diye gözlerimin Sanma ağlamıyor, Feryat etmiyor bu yürek İsyanlarımı sardım ben gecelere Sardım kucağımı, Sevisiz anların darlığında Bilmem kaçıncı boyuttaki meleklerime Renkten renge dönerken zamanda auram Kapanmışken kulaklarım klavuzlara Gözlerim göremiyorken akan ışığı sonsuz Ben seni, beni, bizi;bırakmışım akışına Son zamanlarında İncinmiş dünya ananın bağrına... Tekrar dirildiğinde tüm varlıklar Bir daha hiç uyumamacasına sonsuz Sayfaların birer birer açıldığı ’AN’ a bırakmışım Tüm hesaplarımı Sorgusuz savunmasız Bi taraf zamanlara... 05.08.2007 04:04 |