nedensiz
kış kıyamet
yaprağa durdu ağaç dalında çiçek gülümsedi zemheriye nedensiz... imbata verip yüzünü şarkılar söyledi martılara. küfürler savurdu okkalı kaldırım taşlarında sırıtan teki kayıp pabuçlara. nedensiz.. elinde şişesi yollara vurdu kendini avare. her gelip geçene bir rol verip oyunlar oynadı. nedensiz.. dilekler tuttu dilekler bıraktı azgın sulara.. diz çöküp yalvardı dalgara nedensiz.. nedensiz doğdu nedensiz tomurcuklandı nedensiz gülümsedi çoğu kez.. nedendi nedensizliği bilmedi... 21/11/2010 ödemiş |
nedensizliği
bilmedi...
.....
Şiirdi..
Finaldi..
Sözdü..
Güzeldi..
Sevgilerimle..