Kaderin olsam ,doğsam güneş gibi sabahlarına.Öpsem yosun kokan ellerinden.
Açılsam seninle mavi denizlere.Yol alsam hiç bıkmadan ,usanmadan.
Sevincim olsan ,mutluluğumda ki tek tadım.
Rüyam olsan gördüğüm hemde en güzelinden.Çeksem seni içime nefesim ,hayat kaynağım olsan.Baharlarında açsam envayi çeşit.
Gül olsam tomurcuğundan.Koklayarak seyretsen ,kırmasan dalımdan.
Umudum mutluluğum sen yazılsan alnıma.
Kaderin bir ben olsam.Düş kurduğumda yalnızlığımla bir başına sen gelir durursun eşlik edersin bana.
Konuşmasanda yanımda ,suskunluğun bile yeter bana.
Ecel bile gelse o an çat kapı aralığında sen varsan her şey durur o anda

Yağmur olsam aksam gül yüzüne
Işık olsam düşsem gözbebeklerine
Nasip olarak yazılsam kaderine
Yar olsan kazınsam yüreğine

Nefes olsam
Nefesim desen bedeninde
Kan olsam damarlarında
Çoşsam ordan oraya
Ok olsam eros gibi fırlatılsam
Konsam sevgi bağına
Kalbinin zindanlarında varolsam
Ecelim gelse orda


Mevsimlerden bahar olsam
Soğuk esmesem rüzgarlarımda
Kuru dal olsam,yeşertsen sulasan
Gelin olsam ,yar diye alsan yanına
Gül olsam sevgi bahçesinde
Kıyamasan kopartmaya


Sözlerin ben olsam
Girmese yabancılar araya
Yüreğim ateş olsa
Sen ılımaya bıraksan
Şair olsam elverdiğince
Seni sayfalara taşısam
Ellerini açtığında ALLAHA
Duan olsam dilinde...



YARADANIM duysa kabul olsa.

Su ne kadar önemlidir ki aktığı sürece…ışık ne kadar önemlidir ki yandığı sürece…insan ne kadar önemlidir ki sevdiği yanındayken… … …

En çok kaybettiği değerler için ağlarmış insan…kıymet bilmek, yanındayken yokluğunu hissetmek, avuçlarının sıcaklığında terlerken ellerin, bir kutup ayazında üşüdüğünü düşünmek veya beraberken oturup bir ayrılıp mektubu yazmak…hangi ilişkide hangisini düşündük ve ne kadar kıymet bildik sahip olduğumuz değerleri yitirmemek adına…








YAZAN:KADER OYUNCUSU
05/01/2011
İZMİR

« Önceki Yazı | Sonra