Kirlenmiş bir dünyanın içinde
Yırtık yamalı bir şehrin
Resmini çizerken ellerinle
Sıcak bir kahve kokusu kadar
Köpük köpük sevdanın adıydı
Bana bakan gözlerin

Dağdan su içmeye inen
Ürkek bir ceylanın bakışı gibi
Gözlerini benden kaçırırken
Pencerene konup giden kuşlardan
Habersiz miydin seni sevdiğimden
Her bana baktığında
Özgürce kanat çırptım yüreğine

Ve sustum
Adını hep kalbimde sakladım
Yağmur sesiyle uyandım geceleri
Vakitsiz ağladım
Bir köşede sabahladım
Sensiz geçen günlerimi yok saydım
Anlattım seni gecelere
Yandım öylesine
Delicesine haykırmak istedim
İçimde taşıdıgım seni
Bir türlü söyleyemedim

Filizlenir gözlerine her baktığımda hayat
Bir serçenin gözyaşları gibi
Islak ve temizdi o kocaman yüreğin
Hiç aynalara bakmadın mı
Görmedin mi yüzündeki seni
Beyazın en güzel halini
Beyaz tenine
Sen kainatın cennetine
Ya da beyaz açan bir güle
Benzediğini hiç görmedin mi

Bir orman yeşilinde
Ellerinin değdiği çiçekleri
Üzerinde seyre daldıgımız köprüyü
Çağlayan suları
Uçuşan kuşları
O güzelim ormanımızı
Sakın unutma
Beni, beni unutma...


Celal Keklikçi


01.01.2011