CanI.kısım Ne kasım ayazı bu Ne de ağustos sıcağı Bir bülbülyuvası dili mühürlü Olursuz ölümdür içine düşen kurşun Olduğu merkezi didendir geçer Birkaç nesli, yakan Ne atoma benzer kuşku Ne nükleere Gerçek olmalı düşman Hayale savaşmak en çok Donkişot’a yakışıyor II. kısım Ne düştür nede hayal Oysa en çok yanılmayı ister kulak Duymamayı Göz görmek istemez Kör olmak en çok ta devamlı yaralanana yakışıyor Ki bilmese insan dost dediğinin gerçeğini III. kısım Canlılar gün gelir doğarlar Ve akşamlar gibi batar güneşi âdemoğullarının En çok ta bebeklere yakışıyor yaşam Süt kadar ak ağlama, su kadar duru gülme Anne sinesi gibi uyku En çokta bir çirkin yüzde saklı korku Son. Kısım Büyüdü ve can çürümeye yüz tüttü |
Halil Cibran
Seherin ilk ışıklarında geldim güzel dizelerinize usta kalemin tınısında beyaz çiğ damlaları düştü şiirin yüreğinden yürekten kutluyorum sevgimle...