Biliyor musun? yavaş yavaş yaşıyorsun içimde
gidişin serçelere ıssızlıkmış, Fazıl Hüsnü sokağında
bir piyano tuşuna dokunurken parmaklarım
dökülür saçlarına körfez güneşi
nar rengine döner yanakların, yazım olur özlemin
söylüyorsan hâlâ bir bozlak türküsünü
bilki sevgiye inandığındandır, anlıyor musun?
yokladım kendimi usulca, içim ağlarken
hafif hafif bir sıcaklık yerleşti taa...şura ma
yeniden yaşadım seni, daha öfkeli, daha istekli.



Sen biraz bahar’a benzersin
ağır ağır kokuyorsun, nadide bir çiçek gibi
gelip geçmeler bitti, rüzgârların
limanlar balıkçı teknelerine kaldı
hadi, yükle yükünü geçen gemilere
kamçıla duygularımı, usum titresin benliğimde
çağır martıları, gelsin bahar, armağan et hasretimi.



Kent kent dolaştım, zaman zaman kanadım
sensiz bir geceye uzandı ellerim
esen rüzgârla harman olup savruldu saçların
kırık bir kalpla yazdım mektuplarımı sana
kucakladım sevdiklerimi, hiç mesafe koymadan
bedeli ödenmemiş bir ayrılıktı,
uçup, giden avuçlarımdan.



Nuri Dağdelen
Özdere-İzmir
0.1,2011
Saat:15.29