UTANDIM ( BEKCİ)
Dün gece çok beklettin o sokakta yar beni.
Eller geldi geçti de bir sen gelip geçmedin. Bekçi bile şaşırdı berduş zannetti beni. Ne hallere düştüm ben perişandım görmedin. Bekçi sorular sordu bilsen nasıl utandım. Mahçup oldum inan ki ,ufaldık ca ufaldım. Yaramdan değil inan,ben sorandan usandım. Yersiz sözler elinden ne çektim hiç bilmedin. Yanımızdan geçenler bilsen ne garip baktı. Gözlerinde ki mana ta can evimi yaktı. Aklım başımdan gitti sanki tepeme çıktı. Çok yalvardım Allaha o köşeyi dönmedin. Saklayamadım demek yüzüme vurmuş acım. Bekçi diyordu bana;ağlama sakın bacım. Sen yanımda olsaydın olmazdı hiç utancım. Dikilip te karşıma işte geldim demedin. Haber etseydin keşke ben yanına geleydim. Darda mı zorda mısın gözlerimle göreydim. Kalma yanımda dersen,iz üstüne döneydim. Söylesene sevdiğim hiç mi kıymet vermedin. Ne hallere düştüm ben perişandım görmedin. Yorum ; Azaptar Mustafa Alandağ |
kalem çok usta işlemiş.
büyük keyifle okudum.
tebrikler.
selamlar.