GÖNÜL...?Bir ahu gözlünün zebunu gönül Nemrut bir ateşte yakmalı seni Hüzün tat, hicran iç, efkâra gömül Viran bir köşk diye yıkmalı seni Bulunca ruhumu garip, mülayim Kastedip sürüdün ardınca daim Olmasın senin de huzurun kaim Gözyaşı seline dökmeli seni |