MİSAFİR'İN ARSIZ'I
Hocam dedik saygı duyup,
Başımıza çorap ördük. Kalk git desek olur ayıp, Yakamızı ele verdik. Ne örf bilir nede töre, İncitir göz göre göre. Gelir her gittiğin yere, İtibarı yere serdik. İşlerime burnun sokar, Çalan telefona bakar. Evliyada olsa bıkar, Sinirleri hepten gerdik. Kalkmaz oturduğu yerden, Gelipte gitmeyen türden. Anlayışsız misafirden, Daha neler neler gördük. İnsanlıktan vurdu demi, Oysa bize atmış yemi. Bıktırmış Dünya alemi, İmam bildik köyü sorduk. Ekmeğimi yedi azdı, Gün gün terbiyesin bozdu. Arkamızdan kuyu kazdı, Çok şaşırdık şoka girdik. Cahil ile giden yola, Selam veren arsız kula. Alırmış başına bela, Nihayet Farkına erdik Memet Zeki Ateş |