DOKUNMA
Dökülmeye yüz tutmuş, saçlarıma dokunma
Her bir telin üstünde, bilinmez gizleri var. Aşka esir düştüğüm, sancılı gecelerin, Anlatması zor olan, görünmez izleri var. Sokulma yüreğime, benliğime dokunma, Yıllara rest çektiğim, her günün dokusu var. Rüzgarlarla savrulup, yağmurlarla ağladım, Gençlik elden gitse de, bitmeyen kokusu var. Yılların yer ettiği, iyileşmez yaralara, Ettiğim küfürlerin, sözlerine dokunma. Sırtımdaki darbeye, ölesiye kör bakan, Dost yüzünü az gören, gözlerime dokunma. Uzun parmaklarım var, ellerime dokunma, Her gün yalan söyleyen, dillerime dokunma. Doğduğum günden beri, günahımı yüklenen, Çöken omuzlarıma, dizlerime dokunma. N.Gökhan SONSEL |