NEFSİME MEKTUP
Bağlarımın gülleri nuru yığsın bu seher
Çığlıklarla tütmesin günlerimdeki zehir Hislerim mutlu olsun, kalbe kasvet dolmasın Ey haris olan kör nefs, yokuşlarını düzle Yüreğin muradını etme dilinde inkâr Sakinin sunduğunu aşkı örmeden içme Mısralar soldu diye bitirme ilhamını Meclisinde çaldırma mâtemin tamtamını Gönlüne şûle yığsın gözlerindeki cevher Daima mehtap örsün karanlık yüklü şehir Hicran kuşu ötmesin, canda hüsran olmasın Kışına eyvah dökme yüreğindeki güzle Sonra girmez yoluna aşkla yandığın bahar Söndür artık ateşi, yangınlarını seçme İlkbahar türküsüyle gülle serencâmını Bak ağrıya gidersin, değiştir encâmını Neden gönül kâbende tutuşmuyor mücevher Niçin senin sözlerin çağlamaz nehir nehir Kalemine yollar ver, seni kalem yolmasın Ne zaman güleceksin söyle, sevdalı yüzle Kendin yetmezmiş gibi bak ağlatırsın ağyâr Neylerini şad et sen, handa hüzünler geçme Yakıp durma çığlıkla dönülmez akşamını Kalbinde kahrı bitir, uyandır bayramını Gelsin senin gönlüne, gelsin nurlanan zafer İç döne döne aşkla, iç nurla yüklü iksir Bağrındaki segâhlar birer birer solmasın Gel aşk meclisine dudaktaki kor sözle Sazlara nazlar yığıp, verme güllere zarar Çağlat dur nağmeleri, kalbini korla biçme Söyle dur güllerinle bülbülün makamını Yaksın bana sazlarım sevdanın eyyamını Seni aşka götürsün közlerindeki sefer Sevda tüten yolunda, etmesin İblis tesir Yıldızı bulan gönlün, karanlığı bulmasın Arşın sesini işit yüreğindeki közle Gelsin ruhuna birden ışıklar tomar tomar Nur dolan mevsimine kara sayfalar açma Menekşenin rengiyle, boya dur endamını Şiirinin sesiyle, çağlat dur akvamını Sözünün haşmetiyle güllenip dursun her yer Hislerini etme sen yollarında hiç esir Yangının gazelini mızraplarım çalmasın Ak âleme sevdayla, yaşları bulan gözle Segahları söylerken, yangın toplasın dildâr Meclisin güllerine alevlerini saçma Bitir dudaklarında, bitir sen hüzzamını Çağlattırma yeniden günlerimin gamını Dilin sükût ederse, oluşur handa makber Solar gider hızlıca ellerindeki fikir Deryalarda gezerken, nehirlere hiç dalma Meyil ver hicazına hislerindeki özle Yanmasın hiç gönlünde hüsran, isyan ve efkâr Yalanlara meyledip yıldızlarından kaçma İçinin hevesiyle gülle donat namını Sakilerim durmasın, aşkla yığsın câmını Yine eskisi gibi kondur diline güher Sana aşkla yaklaşsın meclisindeki mâhir Zamansız rüzgârların mâtemleri salmasın Öldür sen karanlığı, aydınlıkları izle Yansın bütün taksimler, sevdada versin karar Hüzün kuşları gibi, aşkı örmeden uçma Gönlüne mahya dizdir, terk et sen haramını Yığ sofralarımıza sözlerin âzâmını |