MUTLUMUSUN SUSTUKÇAAşk yarası derinde kapanmadı kanıyor Sevdiğimden sitemler dökülüyor sustukça Gönülden çıkarıldım unutuldum sanıyor Demir atmış sevdası sökülüyor sustukça. Akan bir pınar idim kaynağıma taş koydu Sevdam beni ağlattı yanağımda yaş koydu Dağlara haykırmıştım cümle mahlûkat duydu Suçlanmaktan dillerim çekiliyor sustukça. Tüm yaşantım boyunca zor olanı seçmişim Yüklediği cefayı mey zannedip içmişim Yakamı bırakmıyor bellekteki geçmişim Hatıralar karşımda dikiliyor sustukça. Yol aldıkça bu beden zorluklara dayandı Hayatla savaşırken sarıyor yaşam bandı Beni benden sormayıp söylenene inandı Bir akbaba misali kekeliyor sustukça. Onurumla yaşadım kırk senelik yaşımı Gözaltından bakarak kaldırmadım kaşımı Gün görmedi diye yaz bahtsız kabir taşımı Sevgim çorak toprağa ekiliyor sustukça. İkimizin suçuna isim koy ne diyelim Meltem gibi sıcakken poyraza döndü yelim Engelleri deviren kuşak sarmayan belim Hasretinden kırk yerden bükülüyor sustukça. Umut verip kimseyi peşime takamadım Kafama koydum ama geçmişi yakamadım Hayatımda sen varken gayriye bakamadım Yüreğime kem sözler çakılıyor sustukça. OZANMERDAN anlamaz bilmediği oyunu Süzgecimden geçirdim göstermelik huyunu Bu ateş seni sarar dök yangına suyunu Ruhum aşkın koruyla yakılıyor sustukça. ALİ BİLECEN /OZANMERDAN/ |